Voor mijn werk verblijf ik best wel regelmatig in hotels. Een voorbeeld: ik ging op een trip van zeven dagen (naar Oregon,) en ik verblijf in vijf verschillende hotels. Dat betekent dus vijf keer je spullen in en uit pakken, maar ook: vijf keer weer afwachten waar je belandt. Dat regelmatige wisselen van slaapplek gebeurt vaker met perstrips, en eerlijk gezegd neemt dat de ‘magie van de hotelkamer’ wel een beetje weg. Immers, je hebt er op een gegeven moment echt heel veel gezien.
Vroeger vond ik hotels wel helemaal het einde. Met mijn ouders verbleef ik nooit in een hotel, maar gingen we juist alleen maar naar vakantiehuisjes. (ook leuk, overigens) Ik kon echt excited zijn over hoe de kamer eruit zou zien, of wat er bij het ontbijtbuffet geserveerd zou worden. Maar dat is logisch, want toen was het nog speciaal om te doen en zat ik bij lange na niet zo vaak in een hotel als nu. En natuurlijk zijn er nog steeds hotel waarover ik excited raak. Zo vind ik bijvoorbeeld de hotels van 25Hours hotels áltijd fantastisch, slaap ik graag een nachtje in het Michel Berger hotel in Berlijn en had ik in Londen vorig jaar een hotelkamer die me echt omver blies. Zó luxe.
Soms zijn hotels wat persoonlijker – wanneer het bijvoorbeeld geen keten is, maar een boetiekhotel – en soms zijn de kamers heel comfortabel en luxe. Het is ook lekker dat je handdoeken vervangen worden, je bed wordt opgemaakt en ook een schone badkamer is prettig. Soms is het personeel ontzettend vriendelijk en willen ze alles doen om je er thuis te laten voelen. Maar ik heb de afgelopen tijd toch wel gemerkt dat ik ook nadelen zie aan het verblijven in een hotel.
Onrustig
Zo kan ik me er bijvoorbeeld een beetje opgesloten voelen. Immers, het is toch een beetje de kamer waar je op aangewezen bent. Natuurlijk kun je in de lounge van het hotel gaan zitten, maar hoe gezellig is dat nou meestal? Ook vind ik het soms opeens benauwend om iedere dag meerdere keren in een lift te staan en langs een receptie te moeten lopen. Het is gewoon zó anders dan wat je thuis gewend bent. Prima voor een nachtje, of misschien twee, maar daarna ben ik er eerlijk gezegd altijd wel weer klaar mee. Herkennen jullie dat?
Zoals ik laatst ook al een schreef: hotels maken me vaak een beetje onrustig. Ik ben er niet heel graag, dus ik ga maar weer de hort op. Natuurlijk kun je in een hotelkamer ook eten bestellen, op bed hangen en tv kijken, maar op de een of andere manier heeft een hotelkamer op mij vaak de uitwerking dat ik er weg wil. En dat kan best wel eens vermoeiend zijn als je een dag of vijf op stedentrip bent. Immers, je blijft maar rennen van koffietent naar lunchroom en van cocktailbar naar restaurant. Dat houd ik twee dagen vol en daarna ben ik hartstikke hotspotmoe. (en wil ik vaak het liefste nog naar huis – en dat is waar heimwee dan weer begint)
Relaxed reizen
Hoe anders waren alle keren dat ik in een appartementje in een stad verbleef. En nu mag ik me heel gelukkig prijzen met een clubje vrienden in Berlijn, die om en om nog wel eens op vakantie gaan en dan hun huisje verhuren en dan aan mij denken en het me aanbieden, dus ik heb altijd wel een plek om te verblijven als ik naar Berlijn wil. Ik heb daarnaast een keertje een AirBnB in Barcelona gehuurd, wat ook fantastisch was. Toen zat ik in een MEGA groot appartement, waar ik een kamer huurde. In de andere kamers verbleven andere reizigers en dat was zó gezellig. Ik ontmoette daar een heel lieve jongen uit Brazilië (die nu in Londen woont,) en een paar Australische meiden. Maar natuurlijk was dat weer anders, want dan had je niet het hele huis voor jezelf.
Want dat vind ik dus echt toppunt van relaxed reizen: een eigen huisje hebben. Met een eigen keuken, een eigen badkamer, een eigen woonkamer met tv, een bank om op te hangen, plantjes om water te geven – maar vooral dat ‘ik woon hier tijdelijk’ gevoel, dat je in een hotelkamer volgens mij niet gauw zult hebben. Ik heb ook het gevoel dat ik me anders ga gedragen wanneer ik in een huisje verblijf, in plaats van in een hotelkamer.
Ik zet thuis koffie, eet een ontbijtje aan de keukentafel – en dat zorgt er dus alleen al voor dat je niet de deur uitrent, om een ontbijt te zoeken. Ik zit rustig een paar uurtjes te werken aan de eettafel, in plaats van dat ik met mijn laptop op schoot op een hotelbed hang, en besluit daarna: zo, dat was mijn werk, de rest van de dag staan mijn telefoon en email uit. En niks lekkerder dan na een hele dag door een stad sjouwen ‘s avonds op een bank ploffen, Netflix kijken, een flesje wijn opentrekken, eten van een lokaal restaurantje bestellen via Deliveroo… man, echt, je kunt me eigenlijk gewoon niet gelukkiger maken. En terwijl ik dit zo schrijf denk ik: het verklaart eigenlijk heel veel. Het is namelijk ‘spelen dat je thuis bent,’ maar toch op reis zijn. Dat is precies wat past bij de wereldreiziger die het allerliefste thuis blijft, maar ook de wereld wil zien. Ja, dat ben ik.
Ik heb me dus voorgenomen dat, wanneer het kan, ik niet meer in hotels wil verblijven. Toevallig verblijf ik komend weekend nog een nacht in een hotel, omdat ik een bruiloft heb ik in Amsterdam en ik daar een nachtje wil blijven – maar dat heb ik dan ook al maanden geleden geboekt. In juli ga ik naar Zuid Frankrijk en in september naar Oostenrijk. Beide perstrips en ik neem aan dat ik dan in hotels verblijf. Maar alle reisjes die ik zelf ga boeken, wil ik het allerliefste met een AirBnB (of via een andere weg,) appartement. Volgens mij word ik daar veel gelukkiger van. Ben ik de enige? Ik denk het niet, als ik zie wat voor mega succes AirBnB is.
Waarom ik gisteren een broodrooster bestelde
Gelukkig ben ik gezegend met in ieder geval twee vriendinnen – Naomi en Aline, als jullie meelezen, ik heb het over jullie ja :) – die echte koninginnen van AirBnB zijn. Maakt niet uit naar welke stad je wilt, één van de twee heeft er wel een adresje waar je echt naartoe moét. Hoe ze het doen, geen idee, maar zij belanden echt altijd in de allermooiste huizen. Jaloersmakend gewoon. Daar kan geen luxe hotelkamer tegenop. Sowieso niet, want hoeveel leuker is het om een kijkje te krijgen in iemands persoonlijke leefomgeving? Inclusief alle mooie spullen om naar te kijken, of dingen die je kunt uitproberen voor de dagen dat je er bent?
Zo heb ik bijvoorbeeld de afgelopen keer weer de nodige interieurinspiratie opgedaan in het prachtige huis waar ik ‘woonde,’ weet ik dat ik nog meer planten wil en heb ik gisteren een broodrooster besteld – omdat ik het hier zo lekker vond om af en toe een broodje te roosteren en ik helemaal vergeten was hoe het was om een broodrooster te hebben. Zo heb ik in een ander huis ooit geleerd dat het ook wel eens lekker is om filterkoffie te zetten, heb ik al de nodige boeken aan mijn ‘to read’ lijst toegevoegd door naar andermans boekenkast te kijken en heb ik mooie muziek ontdekt doordat iemand een platenspeler had staan. Echt, nogmaals, hoeveel leuker is dat dan in een hotel verblijven? Duizend keer leuker, als je het mij vraagt.
Genoeg redenen dus om maar eens een beetje te minderen met hotels. Immers, reizen zal ik voorlopig toch nog regelmatig blijven doen, zowel voor werk als privé. Het is overigens niet per se dat hotels duurder zijn dan het huren van een appartement. Soms is het even duur, of zelfs duurder. Maar alle andere bovenstaande argumenten tellen ook mee, voor mij. Ik ben benieuwd hoe dat voor jullie is! Wat zijn jullie ervaringen met hotels en appartementjes huren? Zijn jullie wel eens op heel bijzondere plekken beland? Zijn er ook mensen die juist wél mega hotelfan zijn? Laat het me weten bij de comments!
The post Hotel versus AirBnB appeared first on De Groene Meisjes.